Słońce
ma naturę sattwiczną, jednak zaliczane jest do malefików, ponieważ
potrafi być okrutne. Zgodnie z naukami Paraśary przedstawia ono
atmę, zatem jest ściśle związane z duchowością. Wraz z
Księżycem stanowi królewską parę. Jest to władca waleczny i
odważny. Paraśara przypisuje Słońcu dbanie o czystość nawyków,
inteligencję, a także brak włosów na głowie. Jest to planeta
męska. Jego miejscem jest świątynia, kierunkiem wschód, częścią
ciała kości.
Najsilniejsze
jest w dziesiątym domu, gdzie ma digbalę, najsłabsze w dwunastym,
w którym ma marana karaka sthanę, natomiast najmniej siły ma w
czwartym sektorze horoskopu. Bardzo mocne jest w miejscu swojej
egzaltacji, czyli w Baranie, całkiem odmiennie czuje się w Wadze, gdzie jest w
upadku. Włada Lwem, zatem w tym znaku zamanifestuje się w pełni, jest
to jego mulatrikona.
Według
Mantreśwary Słońce symbolizuje złoto i miedź, ojca, duszę,
męstwo, świątynie, waleczność. Jego żywiołem jest ogień.
Aspektuje ono zawsze siódmy dom od siebie. Dzień tygodnia
przypisany Słońcu to niedziela. Jako naisargika karaka
reprezentuje: duszę, zdrowie, jaźń, zasoby, wiarę, dharmę, ojca,
wzrok, sukces, szefa, sławę, osiągnięcia oraz duchową wiedzę.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz